نوشته‌ها

این فرضیه ای است که من مدتی است درخصوص بازی‌ سیاسی در خصوص راس هرم قدرت در ایران راجع به آن فکر می‌کنم، راه کار علی خامنه ای برای باقی ماندن در قدرت!

چند روز پیش، لیست ممنوع‌الکاری برخی از بازیگران معروف سینمای کشور منتشر شد. گویا این افراد به عنوان سرمایه‌های اجتماعی مهم شناخته نمی‌شوند، هر چند برای رسیدن به جایگاهی که دارند، وقت و هزینه‌های زیادی صرف شده است. چالب اینکه  در قوانین کشور حداقل در حال حاضر ممنوعیت شغلی بر اساس دلایل سیاسی یا ایدئولوژیک و یا حتی حجاب گنجانده نشده است.

مشکل جمهوری اسلامی هم نیست! جمهوری اسلامی خود معلول علت دیگری است به نام «جهل دینی» . نظام سیاسی مریض حاکم بر کشور، فقط نوک کوه یخ است که از آب بیرون زده است و مشکل بزرگتر زیر آب پنهان است. این نظام حاصل مشکل بزرگتری به نام جهل دینی است که به مراتب عمیق تر و حادتر از نظام سیاسی است.

از نظر من روحانیتی که با سو استفاده از شرایط غیر عادی کشور در ابتدای انقلاب و جهل عامه نسبت به حقوق خود و اعتماد بی‌حد نسبت به لباس دین بر تن افراد، خود را در جایگاه فرستاده خدا و حتی خدا قرار داده و بدیهی‌ترین حقوق انسانی را سلب کرده، باید در محضر عدالت پاسخگو بوده و در صورت لزوم مجازات شود.

مثل اطفال صغیر، برای همه چیزمان تصمیم می‌گیرند و طراحی می‌کنند! آنچه می‌خوریم، آنچه می‌پوشیم و آنچه می‌سازیم. حجاب اجباری است، پوشش اجباری است...

در برهه حساس کنونی و از دید یک آخوند مثبت اندیش، این آزادی انتخاب نوع پوشش و بی‌حجابی اختیاری خانمها، می‌تواند سرشار از فایده باشد؛ مهم این است که بتواند نیمه پر لیوان را ببیند.

نوشتن برای من مثل یک درمان شده است و من مینویسم برای خوددرمانی. به همین دلیل مهم نیست که چند نفر نوشته های مرا می خوانند؛ یک نفر هم بخواند کافی است. چیزهایی که می نویسم همان هایی هستند که راجع به آنها فکر می کنم...

جشنواره های فجر را تحریم می کنم ...