نوشته‌ها

نوشتن برای من مثل یک درمان شده است و من مینویسم برای خوددرمانی. به همین دلیل مهم نیست که چند نفر نوشته های مرا می خوانند؛ یک نفر هم بخواند کافی است. چیزهایی که می نویسم همان هایی هستند که راجع به آنها فکر می کنم...

جشنواره های فجر را تحریم می کنم ...

در صورت همراهی نخبگانِ اقشار مختلف در اعتراض‌های مسالمت‌آمیز و اعتراض بدون خشونت ، نظام دو راه بیشتر نخواهد داشت؛ یا با حذف نخبگان در این راه‌ها به بن بست خواهد رسید، یا برای بقا تسلیم اعتراضات خواهد شد.

در عصر حاضر آلودگی‌های مختلفی گریبان بشر را گرفته است، شاید مصطلح‌ترین‌شان آلودگی هوا، آلودگی صوتی و آلودگی آب باشد. اما من می‌خواهم راجع به آلودگی دیگری صحبت کنم که سالهاست گریبانگیر ماست؛ آلودگی ایدئولوژیک .

آقاي محمود سالاری معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ايران. شما در يك نشست خبري يا مصاحبه سخناني راجع به حمايت از هنرمند و آثار هنري خاص، تبعيض بين هنرمندان و تعلق دولت و حكومت به قشري خاص بيان كرديد.

به انگیزه واکنش های نمایندگان مجلس به قتل های ناموسی

دولت فخیمه در برابر غرولندهای اهالی تئاتر اعلام کردند که شما رو چش ما جا دارید و ما برای شما و دیگر مشاغل آسیب دیده از کرونا تسهیلات کم بهره در نظر گرفتیم. هوررررا.... کلی تو بوق و کرنا شد و تو تلویزیون و رادیو جار زدن، اینور و اونور مصاحبه کردن که اروپا چیه! آمریکا چیه! اصلا کل دنیا چیه! ما خودمون کلی چیز هستیم و ال و بل و ... هیشکی مثل ما نمی تونه تسهیلات کرونایی بده. بیایید وام بگیرید با بهره کم! گفتیم وا! وام؟! وام که برگشت داره! گفتن پ نه پ! پول بدیم واسه خود خودتون باشه! همین که هست. زودتر بیاین تا تموم نشده!

سالهاست معتقدم دموکراسی با این شیوه فعلی به دلیل باگهای زیاد، نسخه انسان امروزی نیست؛ یا باید باگهایش برطرف شود(که بسیار دشوار است چون ممکن است در برخی موارد خودش نقیض خودش شود و از درون نابود شود) یا باید مکتب دیگری را بنیانگذاری و جایگزین کرد...