می گن طرف نشسته کنار گود می گه لنگش کن! اگرم نشستیم گوی ومیدان رو بدیم به طرف و اگه قراره تماشا کنیم، با دهن بسته تماشا کنیم یا دهنمون رو باز کردیم برای تشویق طرف باشه که داره برای ما کشتی می گیره. از یه زاویه دیگه بهش نگاه کنیم.
حتما براتون پیش اومده وقتی رانندگی می کنید کسی که همراه شما تو ماشین نشسته؛ حالا همسرتون، پدرتون، مادرتون، خاله تون، دوست تون، مادربزرگ تون حتی خواهرزاده ی 6 ساله تون که تنها تجربه ش تو رانندگی قان قان کردن پشت ماشین پدالی شه، مرتب پارازیت بندازن و تو رانندگی شما دخالت کنن؛ چرا یواش می ری؟! چرا تند می ری؟! چرا می پیچی؟! چرا ترمز نکردی؟! چرا گاز…
شکل و پروفورمانس عکس العمل ها در افراد مختلف تو این شرایط متفاوته، یکی با آرامش لبخند می زنه، یکی فریاد می کشه، یکی می زنه کنار می گه بیا شما بشین پشت فرمون… اما در نهایت ته حرف همشون یه چیزیه: دهنت رو ببند، بذار کارم رو بکنم!
یه راننده وقتی پشت ماشین نشسته چند تا موضوع رو پذیرفته؛ اول اینکه با گرفتن گواهی نامه قبول کرده که باید مقررات رو رعایت کنه در غیر این صورت مطابق قانون جریمه می شه. دو اینکه راندن ماشین رو بلند هست و مسئولیت سلامت سرنشین هاست. سه اینکه نسبت به وضعیت مرکب آگاه هست و می دونه باهاش چیکار کنه.
اما من و شمای نوعی وقتی که مسافر یه ماشین می شیم فقط یک چیز رو پذیرفتیم، اون راننده ماشین هستی و ما به تو و رانندگی ت ایمان داریم، که اگر نداشتیم شکرمی خوردیم سوار ماشینت بشیم!
همه اینها به این دلیله که راننده اصطلاحا سوارکاره و مرکب خودش رو می شناسه و مرکب کامل در اختیارشه؛ گاز و ترمز و کلاچ زیر پای اونه،پس اگه ترمز می گیره یا دیر می گیره یا زود می گیره، اون در جریانه. اگه کلاچ بالا می گیره یا پایین، اون می دونه. فرمون و دنده و بقیه هم در اختیار دستهاشه، می دونه که دنده هاش درست جا می رن یا نه! و چکار بکنه که درست جا برن. ماشین کشش داره که گاز بده یا نه! چراهای من رو شما تو ذهن اون یه جوابه: چرا یواش می ری؟ چون ماشین نمی کشه. چرا دور نمی زنی؟ 20 متر قبل تابلو دورزدن ممنوع بود که تو ندیدی. چرا تند می ری؟ به تو چه!...
من و شمایی که کنار دستش نشستیم اگر رانندگی هم بلد باشیم، در اون موقعیت فقط تئوری بلدیم. حتی اگه بهترین راننده دنیا هم باشیم به عنوان مسافر یه ماشین از یه تئوریسین فراتر نمی ریم!
تو کارها و زندگی مون هم همین حکم برقراره. هر کسی از موقعیت خودش زاویه دید بهتری به موضوعات داره. حتی اگه نسبت به توانایی هاش شک داریم، چون موقعیت قرارگیری ش درست تر از ماست و چم و خم کار دستش هست، بذاریم کارش رو بکنه. بعد ده ها راه وجود داره ازش بازخواست کنیم. راننده باشه خطا کنه جریمه می شه، پلیس باشه خلع درجه می شه، مدیر باشه عزل می شه، دکتر باشه مجوزش باطل می شه...
پی‌نوشت:
-بله، دقیقا عکس به نوشته ربطی نداره، فقط قرار بود شما رو مجبور کنه تا آخر بخونید
-خیلی هم پوستر خلاقانه‌ایه کوکاکولا
- سیاوش چراغیپور عالیه تو پوستر